Σερβιρισμένο στο πιατάκι που φτιάχτηκε ειδικά γι αυτό, με τις άκρες γυρισμένες για να μη ξεφεύγει ούτε σταγόνα απ' το σιρόπι. Ασημένιος ή μεταλικός δίσκος και από κάτω το σεμεδάκι της μαμάς. Αυτό που άλλοτε ήταν δείγμα νοικοκυροσύνης και σήμερα έχει καταντήσει να θεωρείται κιτς.
Μπορεί οι εποχές να ήταν δύσκολες, ο καφές που συνόδευε το γλυκό να ήταν από καβουρδισμένο ρεβύθι αλλά το γλυκάκι ήταν ότι πιο ευφάνταστο σε φρούτο ή λαχανικό μπορούσε να επινοήσει η νοικοκυρά της εποχής: από το πασίγνωστο μελιτζανάκι μέχρι ντοματάκι ή ακόμη και ελιά!
Κι όμως, όταν καθόσουν στο τραπεζάκι της αυλής κι ερχόταν ο ταπεινός δίσκος ισορροπώντας τα καλούδια, ένιωθες τιμημένος φιλοξενούμενος κι έκανες την οικοδέσποινα να νιώθει αρχόντισσα στον πύργο της. Και βέβαια, ούτε κουβέντα για "Ευχαριστώ, δεν θα πάρω, κάνω δίαιτα". Τέτοια προσβολή ήταν αδιανόητη. Κατάπινες με δυο μπουκιές το γλυκό, έπινες το νεράκι σου κι ένιωθες μια στιγμή ευτυχίας.
Τι να διαλέξω λοιπόν; Φλούδα από καρπούζι ή χοντρή κολοκύθα; Επειδή φέτος δεν πρόκειται να φάμε καρπούζι της προκοπής με το κακό μας το καιρό, ας κρατήσουμε τουλάχιστον τη φλούδα του για να βγει και κάτι καλό.
Ψάχνω στο τετραδιάκι μου τη συνταγή. Αλήθεια εσείς έχετε τετραδιάκι με συνταγές; Εκεί που μαζεύεται όλη η σοφία της μαμάς, της γιαγιάς, της θείας;
Κάθε φορά που δοκιμάζω κάτι καινούργιο και μου αρέσει, παίρνω την πένα μου, κάνω δυο δοκιμές στο πρόχειρο και αρχίζω άσκηση καλλιγραφίας σαν καλή μαθήτρια. Θα μου πείτε σήμερα που βρίσκεις τα πάντα στο ίντερνετ, εσύ κρατάς τετράδιο και γράφεις με πένα;
Κι όμως, νιώθω πως ο χρόνος που αφιερώνω για να γράψω τη συνταγή και η αγάπη που βάζω θα μείνουν στο χαρτί κι από εκεί θα περάσουν σ' όποιον κληρονομήσει το βιβλιαράκι μου, όπως κι εγώ βρίσκω ακόμη και σήμερα σκόρπια χαρτάκια από το χέρι της μαμάς μου.Γι αυτό δεν θα σας γράψω εδώ τη συνταγή αλλά θα μοιραστώ μαζί σας τη σελίδα από το τετράδιό μου και θα ευχηθώ σε όλους καλό καλοκαίρι.
You can read the page in English here.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου